Misją Instytutu jest dzialalność naukowo-badawcza prowadząca do nowych rozwiązań technicznych i organizacyjnych użytecznych w kształtowaniu warunków pracy zgodnych z zasadami bezpieczeństwa pracy i ergonomii oraz ustalanie podstaw naukowych do właściwego ukierunkowywania polityki społeczno-ekonomicznej państwa w tym zakresie.
Oparzenie jest uszkodzeniem skóry i leżących pod nią tkanek, które może mieć wpływ na cały organizm człowieka. Ze względu na czynnik parzący, oparzenia dzieli się na termiczne i chemiczne. Rozmiar uszkodzeń w przypadku oparzeń termicznych skóry i głębszych tkanek zależy od temperatury działającego czynnika, jego rodzaju i czasu działania.
Bezpośrednio po ustaniu działania czynnika parzącego temperatura powierzchni ciała szybko obniża się do temperatury otoczenia. Temperatura wewnątrz oparzonej skóry i pod nią jest jeszcze przez dłuższy czas podwyższona, ponieważ skóra jest złym przewodnikiem ciepła, a tkanki podskórne mają dużą pojemność cieplną. Jeżeli temperatura przekracza 43 °C, to działa w dalszym ciągu, uszkadzając komórki ciała. Należy więc jak najszybciej przerwać stan przegrzania tkanek i odprowadzić ciepło. W tym celu oziębia się miejsca poparzone, polewając je wodą o temperaturze ok. 20 °C przez 20 – 30 min.
Postępowanie w przypadku oparzenia termicznego:
- odcięcie od czynnika parzącego w czasie do 9 s (zrzucenie ubrania, a gdy okaże się to niemożliwe – jego gaszenie) i zastosowanie prysznica ratunkowego
- ochładzanie przez 20 – 30 min lub dłużej wodą o temperaturze 20 – 26 °C
- założenie opatrunku hydrożelowego lub jałowego suchego
- zapewnienie pomocy medycznej
- leczenie szpitalne oparzeń głębokich oraz wszystkich oparzeń twarzy, stóp i okolicy krocza.
Gdy oparzona jest duża powierzchnia ciała, np. na tułowiu, niezbędne jest zastosowanie prysznica ratunkowego. Bardzo ważnym elementem tego urządzenia jest mieszacz ciepłej i zimnej wody utrzymujący prawidłową jej temperaturę (biała skrzynka po lewej stronie ilustracji)
W przypadku oparzenia chemicznego wszystkie części garderoby splamione środkami chemicznymi, czyli ubranie, bieliznę, buty i skarpety, należy natychmiast zdjąć z ciała poszkodowanego. Rozebranie poszkodowanego jest bardzo ważne, gdyż środek chemiczny zazwyczaj szybko penetruje całe ubranie. Następnie należy jak najszybciej zmyć środek chemiczny z ciała pod prysznicem ratunkowym. Źródłem niebezpieczeństwa w przypadku oparzenia chemicznego jest działanie toksyczne środków chemicznych. Oparzenia tego typu wymagają fachowego leczenia (co najmniej w ośrodku zdrowia).